Divan edebiyatı aşık-sevgili üzerine

Yine bu başlık da üzerinde uzun uzun araştırma yapılacak, tezler yazılacak ve yazılan bir konudur. Ancak ben okuduğum bölümden, derslerde okuduğum kitaplardan gördüğüm kadarıyla aşık ve sevgili tipleri, divan edebiyatında şairlerin üzerinde ittifakla durdukları ana konuların başında gelmektedir. Şairler, aşık rolünde bizlere kendini göstermektedir şiirlerde genel olarak, aşık dediğimiz tip solgun, hastalıklı, sürekli acı çeken vs. bir tiptir. Sevgili ise hiç aşığa yüz vermeyen, ona sürekli acı çektiren bir tiptir. Şairler, şiirlerde kendilerini hep küçük görmüş, hep ezmişlerdir. Bence, benim aşk tanımıma göre bu yanlıştır aslında. Ama asırlar boyunca süre gelen koskoca bir edebiyat, benim bir görüşümle sarsılacak da değildir elbette... Ama ben sadece naçizane görüşümü yazmak istedim.