Ahmet Ümit in Elveda Güzel Vatanım adlı kitabı kesinlikle son zamanlarda okuduğum en etkileyici kitaplardan biriydi. Gerek konusu, gerek mektuplar şeklinde bina edilmiş olması, gerekse de karakterlerin gerçekliği gerçekten kitabı son derece etkileyici kılıyor. Kitapla ilgili tek eleştirim, hikayenin özellikle ortalarından itibaren aslında sonunun az çok tahmin edilebilir olmasıydı. Ancak yine kitabın sonundaki bir cümle, beni gerçekten çok etkiledi bunu da yazıya dökmeden geçemeyeceğim... Biraz önceki satırlarda belirttiğim gibi sonu ortasından az çok belli oluyor, lakin kitabın sonunda ana karakterin sevdiği kızın düştüğü bir not gerçekten insanı derinden etkileyici nitelikte.
Ayrıca yazar Ahmet Ümit in bu kitabı oturup bir oturuşta yazmadığı kitapta açıkça belli olur niteliktedir. Çünkü karakterlerin gittiği mekanlar, bu mekanlara ait detayların amiyane tabirle kafadan atma şekilde oluşturulmadı çok açık belli oluyor. Belli ki yazar, bu kitap için sanki bir araştırmacı gibi gitmiş ve o yerleri görmüş ve eserinde detaylara son derece sağlam bir şekilde yer vererek okuyucuyu esere daha iyi bir şekilde katmıştır.
Sonuç olarak Ahmet Ümit in son kitabı Elveda Güzel Vatanım, hem içinde barındırdığı aşk hikayesi, hem verdiği tarihi bilgiler ve hem de Ahmet Ümit in kitaplarının olmazsa olmazı olan polisiye unsurları ile son dönem edebiyatımızın içinde kendine sağlam bir yer alıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder